Twijfel om hulp zoeken

Wanneer je worstelt met een eetstoornis kan het zijn dat je twijfelt of je wel of geen hulp zult zoeken. Is dit bij jou het geval, dan ben je zeker niet de enige. Hieronder worden enkele voorbeelden omschreven van twijfels die ik zoal tegenkom in mijn praktijk. Mogelijk helpt jou dit bij het maken van jouw keuze. 

​

Schaamte

Mogelijk schaam je je over je eetgedrag en vind je het moeilijk om het te delen. Ik hoor je. Zelf schaamde ik me ook voor wat ik deed en ervoer ik een grote drempel om het er met anderen over te hebben. Ik ben er voor je en heb een niet-oordelende houding. 

​

Er van de ene kant wel en van de andere kant niet vanaf willen.
Voor velen die ik in mijn praktijk zie, voelt de wens om beter te worden vaak dubbel. Van de ene kant wil je jouw eetstoornis loslaten en van de andere kant ben je bang om dit te doen en voel je weerstand. Dit is niet meer dan logisch, want je eetstoornis is je copingmechanisme en vervult één of meerdere functies. Het kan onder andere voelen als iets van jou, iets dat veiligheid biedt en waar je op kan terugvallen. Het is invoelbaar en begrijpelijk dat loslaten van je eetstoornis ambivalente gevoelens met zich meebrengt.

​

Je weet niet waar het vandaan komt. 
Er zijn veel cliënten die aangeven “Eigenlijk is er nooit iets groots of heftigs gebeurd in mijn leven en ik snap dan ook niet dat ik een eetstoornis heb ontwikkeld. Ik heb een fijne jeugd gehad”. Er zijn op het eerste oog minder zichtbare / aanwijsbare omstandigheden die eraan ten grondslag liggen. Dat maakt het hebben van je eetstoornis overigens niet minder heftig. Een eetstoornis kan zich langzaam aan hebben ontwikkeld waardoor een beginpunt of aanleiding lastig terug te halen is voor je. Dat is helemaal niet erg. We gaan samen ontdekken wat in jouw leven eraan heeft bijgedragen en wat jouw eetstoornis voor boodschap voor je heeft.  

​

Je vraagt je af: is het bij mij wel erg genoeg?
Veel mensen met een eetstoornis vergelijken zich met andere mensen en andere mensen die een eetstoornis hebben. Als je de angst hebt dat jouw eetstoornis niet erg genoeg is om hulp te mogen vragen, dan heb ik een belangrijke boodschap voor je: ook jij verdient hulp bij het overwinnen van je eetstoornis. Zelfs al roept je hoofd dat het bij een ander ernstiger is, of dat een ander wel een duidelijke en gegronde reden heeft en jij niet, of dat een ander simpelweg meer recht heeft op hulp. Het kan ook zijn dat jouw hoofd zegt “ik heb het zelf veroorzaakt en moet niet zeuren” (en zo zijn er mogelijk meer of andere bezwaren die er in je opkomen). Ook dan is mijn boodschap hetzelfde: jij verdient hulp bij het overwinnen van je eetstoornis. Hoe je eetstoornis of eetprobleem

er ook maar uitziet, want:
-    Je hebt er last van
-    Het beperkt je leven
-    Het kost veel tijd, energie, inspanning, geld
-    Je wilt het niet langer zo
Kun je één of meer van deze punten afvinken, wees dan dapper en reik uit voor hulp!

​

Ik kan het wel zelf
Dit is een gedachte die een persoonlijk tintje heeft aangezien deze gedachte toen ik zelf een eetstoornis had met regelmaat voorbij kwam in mijn gedachten en mogelijk ook bij jou. “Ik kan het wel zelf. Ik heb geen hulp nodig.” 
Ik nodig je uit om een moment stil te staan bij jezelf en na te gaan wat je al allemaal hebt geprobeerd om hieruit te komen.

- Welke dingen heb je allemaal gedaan om je beter te gaan voelen?
- Heeft dat gewerkt? 
- Ben je daarmee van je eetstoornis af gekomen? 
Is het antwoord ja, dan is het je inderdaad op eigen kracht gelukt en dan feliciteer ik jou! Wat fijn dat het is gelukt en wat knap!
Ik vermoed echter, aangezien je op mijn site aan het lezen bent, dat het antwoord nee is en in dat geval moedig ik je aan om hier een belangrijke realisatie te doen: je komt er blijkbaar niet zelf uit. Er is meer voor nodig om te genezen van je eetstoornis. Het lukt je niet alleen. Laat een ander je helpen. Je hoeft het niet alleen te doen. 

​

Wat ik je graag wil zeggen:

Als je diep van binnen voelt dat de eetstoornis niet jouw pad is, dat je bestemd bent om meer uit het leven te halen, dan nodig ik je bij deze uit om de stap te zetten en hulp te zoeken. Er is een deel in jou, dat hier écht vanaf wilt. Je wilt het zo niet langer! Ga ervoor en geef jezelf de kans om hier vanaf te komen. 

Je bent een prachtig mens met vele kwaliteiten en je hebt in je leven moeilijke dingen meegemaakt. Eten en/of niet-eten werd jouw manier om met pijnlijke omstandigheden, gedachten, gevoelens, herinneringen en sensaties om te gaan. Dit hoeft niet zo te blijven! 

​

​